ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ

Τους τελευταίους τρείς μήνες το φοιτητικό εστιατόριο των πανεμιστημιακών τμημάτων του Αγρινίου είναι κλείστο. Πρόκειται για σύνηθες φαίνομενο για τους γνώστες της κατάστασης καθώς και τα προηγούμενα χρόνια κατι παρόμοιο συνέβαινε με συνεχόμενες διακοπές της παροχής της σιτήσης στους φοιτητές. Ο λόγος που η φοιτητική λέσχη παραμένει κλειστή παραμένει άγνωστος, δεν υπάρχει καμία πληροφόρηση απο επίσημους φορείς και διακινούνται μόνο διάφορες φήμες. Σαν Φοιτητικός Σύλλογος έχουμε προβεί στις εξής ενέργειες. Συνάντηση με τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου θέσαμε το ζήτημα της σίτησης και άλλων προβλημάτων. Αποστείλαμε έγγραφο στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίιου Πατρών όπου εκθέσαμε τα προβλήματά μας και ζητήσαμε απαντήσεις. Επίσης γνωστοποιήσαμε το πρόβλημα σε διάφορα τοπικά μέσα. Παρ’όλα αυτά όπως βλέπουμε το πρόβλημα δεν έχει επιλυθεί και δεν είναι το μόνο. Χρόνια τώρα το τμήμα ΔΠΦΠ δεν έχει αποκτήσει επαγγελματικά δικαιώματα και στο τμήμα ΔΕΑΠΤ υπάρχει αδυναμία πραγματοποίησης ολόκληρου του προγράμματος σπουδών λόγω μη πρόσληψης καθηγητών ΠΔ/407.

  Τα προβλήματα αυτά όμως δεν αποτελούν ιδιαιτερότητα του Αγρινίου. Σε μία χώρα όπου τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες της διάλυσης οποιουδήποτε δημόσιου, κοινωνικού αγαθού, σε μία χώρα όπου οι κρατικές δαπάνες για την παιδεία μειώθηκαν εκ νέου 28%, όπου τίθονται 1600 διοικητικοί υπάλληλοι σε διαθεσιμότητα χωρίς τους οποίους δεν μπορεί να λειτουργήσουν εύρυθμα τα πανεπιστημιακά, το μόνο που παρατηρούμε οτι μας προσφέρεται είναι μια συνεχόμενη στέρηση στην αξιοπρεπή γνώση και μόρφωση.

 Τα προβλήματα αυτά δε λύνονται με αποστολές εγγράφων και με λογικές ανάθεσης τους σε «εκπροσώπους». Χρειαζόμαστε τη συμμετοχή όλων στην αλλαγή της κατάστασης με πιο δυναμικούς και αγωνιστικούς τρόπους. Η αποχή σημαίνει συνενοχή! Τώρα πλέον με τη συνεχή μεταβολή του πολιτικού συστήματος αλλά και παράλληλα της κοινωνίας είναι καιρός να αλλάξουμε όλοι μας. Ξεκινώντας απο το ατομικό κομμάτι και συνεχίζοντας με τη δραστηριοποίησή μας, συμμετέχοντας σε συλλογικότητες μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας και να ριζοσπαστικοποιήσουμε το σύλλογο συμμετέχοντας στα συλλογικά του όργανα, δηλαδή στις συνελεύσεις.